in de voetsporen van mijn ouders - Reisverslagen van - WaarBenJij.nu in de voetsporen van mijn ouders - Reisverslagen van - WaarBenJij.nu

in de voetsporen van mijn ouders

het is inmiddels 31 jaar geleden dat ik voor het eerst naar Indonesie ging, voorheen Nederlands Indie. Het land waar mijn ouders geboren en opgegroeid zijn. Ik was net 24 jaar en besefte toen nog niet wat een "Indische culturele" rijkdom ik van hen heb meegekregen. Mijn doel toen was mijn oma zien die daar in het plaatsje Malang woonde bij een van de zussen van mijn moeder, tante Millie. Ik was samen met mijn broer Ronnie. Ron en ik hadden nog niet dat oog ontwikkeld voor de schoonheid van het land Indonesie en voor onze eigen roots. Het was een soort van op bezoek bij familie en toevallig dat het land Indonesie heette. ik werd doodziek. Ben 1 week bij familie in Jakarta geweest en gelukkig nog 1 week bij mijn oma in Malang. Daar heb ik zowel van mijn oma als van mijn tante Millie en haar familie genoten. Helaas moest ik ivm mijn ziekzijn binnen 2 weken weer terug naar Nederland waar ik gelukkig weer snel herstelde. En dat was mijn vakantie naar Indonesie.
Nu dus 31 jaar naar dato ga ik weer. Wil de reis van toen herschrijven...wel met een ander doel.

In deze 31 jaar heb ik het verleden van mijn ouders en van mijzelf leren waarderen. Heb veel van beiden meegekregen. Zeker, ik ben heel Nederlands opgevoed en opgegroeid. Voel me op en top Nederlands, maar het Indisch zijn voelt nu aan als een zeer warme culturele rijkdom. Ik ben nu meer dan trots op mijn Indische achtergrond.
11 jaar geleden is mijn dierbare pa overleden en vorig jaar in juli mijn dierbare ma. Na het overlijden van mijn moeder is mijn grootste wens geworden in haar voetssporen te treden en ook in die van mijn vader. Beiden zijn geboren in de garnizoenstad Poerwordejo, dichtbij Djokjakarta(vertel ik later over als ik daar ben). De 3 zussen van mijn moeder op te zoeken die mijn moeder zo ongeveer 30 jaar geleden voor het laatst gezien hebben en met deze zussen naar alle plekken in Indonesie te gaan waar mijn moeder geboren is, haar jeugd heeft beleefd en waar ze samen met haar zussen het merendeel van haar jeugd bij de zusters Urselines in Malang heeft doorgebracht. Het Nederlands-Indische leven van zowel mijn moeder en ook mijn vader van toen samen laten gaan met het heden van beiden hier in Nederland. Hier naar op zoek gaan en vinden dat is mijn grootste doel. En natuurlijk is dit ook een zoektocht naar mijn Nederlands-Indsch zijn zelf.
Mijn moeder was met totaal 7 zussen waarvan er nog 3, tante Roos, tante Millie en tante Trees in Indonesie wonen en 2 zussen In Nederland. Totaal woonden 4 zussen hier in Nederland. Dat zijn Pauline (mijn moeder), tante Juul, tante Marie en tante Jenny. Tante Marie is helaas al op vroege leeftijd overleden.
Al deze zussen hebben een grote kinderschaar gekregen. Bij mijn vader waren ze, zover als ik weet met 10 kinderen. Daar zijn alleen de zus van mijn pa, tante Canny nog in leven en broer van mijn pa oom Jos. Later zal ik meer vertellen over de achtergrond van zowel mijn moeder als mijn vader. Dat zal zich meer gaan ontpoppen naarmate ik dichter bij de roots van zowel mijn ma als pa zal komen.
Dit reisdagboek bijhouden wil ik heel graag doen voor alle tantes en ooms van mij die nog in leven zijn en voor alle nazaten van de zussen van mijn moeder en de broers en zussen van mijn vader.
Hoop van harte dat al mijn tantes en ooms, mijn broers, kinderen van mijn broer, alle nichten en neven ook een beetje mee mogen genieten van mijn reis door mijn en ook ons verleden.
Ook voor al mijn vrienden en vriendinnen wil ik dit doen zodat ook zij meer van mijn Indische roots meekrijgen en dit ook mee mogen beleven. Ik hoop van harte dat ik ook hen hier mee mag verrijken.
Ik ga mijn best doen dit elke dag zo goed mogelijk bij te houden. Vele tantes en ooms zijn al terug geweest en ook nichten en neven. Ik hoop dat de reis naar mijn roots een extra toevoeging op jullie ervaringen mag zijn. Het is nog 6 dagen te gaan en ik mag hier in Nederland de kerst nog heerlijk meevieren. Daar ga ik ook van genieten.
Daarna wil ik er zijn voor mijn tantes en om het Nederlands-Indie van mijn ouders terug te vinden. Een aantal "moessons" (Indisch tijdschrift) liggen naast mijn bed en die hebben mij de afgelopen 4 weken geholpen langzaam mijn Nederlands jasje om te ruilen voor het Nederlands Indie van toen, de Tempo Doeloe van weleer ....
Ik ben er bijna klaar voor....En natuurlijk is ieder van harte welkom op mijn reisverslagen te reageren en tips zijn meer dan welkom!
Tot gauw mijn volgende verslag!

Elly

Recente Reisverslagen:

28 Januari 2011

foto's familiearchief Neys met opa Hoed! Dank Andé

27 Januari 2011

foto's bij verslag stiekem verdwijnt pelan pelan

26 Januari 2011

stiekem verdwijnt het pelan pelan gevoel....

14 Januari 2011

in de geest van onze Tempo Doeloe!

09 Januari 2011

Voetsporen ook van mijn dierbare neef Huib
Laatste Verslag uit:
Breda - Nederland

Actief sinds 13 Dec. 2010
Verslag gelezen:
Totaal aantal bezoekers 31377

Voorgaande reizen:

27 December 2010 - 12 Januari 2011

in de voetsporen van mijn ouders

Landen bezocht: