in de geest van onze Tempo Doeloe! - Reisverslag uit Breda, Nederland van ellinora - WaarBenJij.nu in de geest van onze Tempo Doeloe! - Reisverslag uit Breda, Nederland van ellinora - WaarBenJij.nu

in de geest van onze Tempo Doeloe!

Door: elly

Blijf op de hoogte en volg

14 Januari 2011 | Nederland, Breda

Lieve Allemaal,

Was even Time-Out ivm mijn lange reis over zee, de dag van aankomst gelijk door naar Huib om voor het laatst tastbaar afscheid van hem te nemen. En gisteren met allen waardig afscheid van Huib genomen. Er was een mooie mis waarin sprekers die Huib heel goed hebben gekend, allen vol lof over hem spraken en de strekking van ieder zijn verhaal was dat Huib meer dan trots op zijn vrouw Lilian en zijn kinderen Merel, Ruth en Pien was. Dat Huib een zeer sociaal betrokken man was die er steeds voor iedereen in zijn omgeving was, ook voor de buurt. Hij organiseerde van alles en deed alles steeds zo zorgvuldig mogelijk. Ook zijn kinderen en Lilian hebben een woordje gesproken wat zeer, zeer moeilijk was, maar het lukte hen.
Bij de crematie spraken ook diverse mensen waaronder zijn buurman en zeer goede vriend van Italiaanse afkomst. Hij sprak met humor en veel bewondering over de mooie man Huib die altijd voor je klaarstond, maar ook zelf veel van humor hield. Dat niemand deze mooie man, mooi mens nooit meer zal vergeten en dat op deze manier hij altijd voort zou blijven leven. Het zullen nog zware tijden voor Lilian, vrouw van Huib en de kinderen worden. Ook onze dierbare tante Canny die op de leeftijd van 84 alsnog dit verlies van Huib op haar bordje krijgt. Maar de kracht in de familie Broos en in osn allen zit daar. Wij allen zullen er alles aan doen ondanks hoe moeilijk het ook voor tante Canny zal zijn en Huib zijn familie en broers en zussen met aanhang, wij Huib toch een goede plaats in ons leven weer mogen geven. Hij heeft niet voor niets geleefd. Heeft alles wat in zijn macht lag, ook gegeven.
Hij werd ook de tempo Doeloe man genoemd....
Huib, waar jij iedereen die met jou in aanraking is geweest hebt meegegeven: er voor elkaar steeds opnieuw proberen te zijn, onverwachts naar tantes en ooms gaan, ook neven en nichten als je daar in de buurt was gewoon langs te gaan. Dit alles in de geest van jou zullen wij op ons verdere levenspad proberen mee te nemen. Jouw tempo Doeloe hier in Nederland niet verloren laten gaan.
Dank lieve Huib voor alles waar wij met jou van mee mochten genieten en wat wij met jou mochten delen. Vele, vele herinneringen zullen nog jaren samen met alle andere familie de revue blijven passeren en zo zal jij bij ons blijven voortleven en zullen wij in jouw kinderen ook kleine stukjes Huibe herkennen!
Alle sterkte voor Lilian, Merel, Ruth en Pien, tante Canny en broers en zussen van Huib! Tastbaar is Huib er niet meer als persoon, maar in de vele duizenden dierbare herinneringen zal Huib voor altijd bij jullie en ons voortblijven leven!

Lieve allemaal, Intens dank aan alle familie en vrienden van mij hoe jullie allen zo hartverwarmend op op heengaan van onze dierbare neef Huib hebben gereageerd. Het heeft mij, maar ook mijn broers meer dan goed gedaan. Straks als het bij tante Canny wat rustiger is, zal ik haar al jullie reacties laten lezen en ik weet zeker dat het haar in ieder geval troost zal geven net als de rest van de familie.

Ook ik heb niet voor niets mijn bijzondere en indrukwekkende reis gemaakt. Wil het zeker nog niet afsluiten en zal komende dagen met foto's nog aantal bijzondere verslagen maken. Net als Huib wil ook ik een beetje "Tempo Doeloe" vanuit Indonesie hier naar Nederland meenemen... Voor Huib ging alles allemaal te snel. Laten wij regelmatig ook bij ons de pelan pelan inbouwen en elkaar hier ook aan helpen herinneren. Vandaag ga ik weer aan de slag op mijn werk....Grote uitdaging iets van deze pelan pelan hier in te voeren...

Vind mezelf in ieder geval al wel slim dat ik vandaag langzaam begin zodat ik gelijk al daarna in het weekend weer bij mag komen...

Tot gauw weer terug! Ik denk dat wij allen eens iets moeten bedenken van een nieuwe site waarin wij zo rechtstreeks lekker op deze manier zo ongecompliceerd contact met elkaar kunnen hebben. De afstanden waar ieder ook woont, vallen ineens zomaar weg! Heerlijk gevoel en dan ook nogeens al jullie verhalen van vroeger te horen! Nancy, Suzanne, Rosita, André, was weer genieten van jullie verhalen van vroeger en inderdaad alle logeerpartijen en Spanje! Ik ben zeer zeker niets vergeten, moeten gauw weer eens alles ophalen. Doet ons allen ook goed!

Tot later met mijn vervolg hier in Nederland met straks foto's!!! van mijn reis in de voetsporen van mijn ouders!


Tot gauw en geniet van alvast fijn weekend!

Liefs, Elly



  • 14 Januari 2011 - 08:36

    Douglas:

    Elly mooi geschreven over onze lieve neef Huib. Het was inderdaad een indukwekkende uitvaart zowel de kerk als de crematie. Zoveel mensen die hij kende en allemaal Huib op handen droegen. Iedereen heeft hem in zijn hart gesloten. De echte Huib is nu naaar voren gekomen, een suprepappa, familieman, geinteresseerd naar anderen, heel sociaal. Een echte bruggebouwer en in deze tijd een goed voorbeeld voor ons allen. Hij was heel gevoelig en had een zacht karakter en in het akelijk verkeer moet je ook hard kunnen zijn om te overleven; de maatschappij is gewoon keihard. Hij kon ook niet meer tegen het "gestress" van het leven, dat iedereen "druk, druk, druk" is, de waan van de dag. Zelfs voor de Kerst nog een gestress.
    Voor Lilian. Merel, Ruth en Pien zal het wel heel zwaar worden, het gemis van hun superpappa.

  • 15 Januari 2011 - 11:40

    Douglas:

    Iedereen bedankt voor alles en tot ziens!
    TERIMA KASI SEMUA DAN SAMPAI KETEMU LAKI!

    groetjes,

    Doug

  • 16 Januari 2011 - 10:07

    Kees Van Straten:

    Mooie website en mooie verslagen. Alleen begrijp ik niet waarom je trots bent op je indische achtergrond en cultuur terwijl je in in Indonesie bent geweest?
    Wees maar trots op je Indonesische achtergrond en cultuur.
    groet
    Kees

  • 19 Januari 2011 - 06:46

    Silvana :

    Lieve Elly,
    Wat zijn we klein en zonder enige betekenis zonder elkaar. Mijn gedachten zijn alle dagen bij Huib en zijn gezin, tante Canny, broers, zusjes en hun kinderen. Tot gauw. Geniet van de komende dagen en niet te vergeten van elkaar!xx

  • 22 Januari 2011 - 05:42

    Helene:

    hoi elly,
    gecondoleerd met het overlijden van je neef.

    misschien zie ik je vanavond.

    groetjes helene

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Breda

in de voetsporen van mijn ouders

het is inmiddels 31 jaar geleden dat ik voor het eerst naar Indonesie ging, voorheen Nederlands Indie. Het land waar mijn ouders geboren en opgegroeid zijn. Ik was net 24 jaar en besefte toen nog niet wat een "Indische culturele" rijkdom ik van hen heb meegekregen. Mijn doel toen was mijn oma zien die daar in het plaatsje Malang woonde bij een van de zussen van mijn moeder, tante Millie. Ik was samen met mijn broer Ronnie. Ron en ik hadden nog niet dat oog ontwikkeld voor de schoonheid van het land Indonesie en voor onze eigen roots. Het was een soort van op bezoek bij familie en toevallig dat het land Indonesie heette. ik werd doodziek. Ben 1 week bij familie in Jakarta geweest en gelukkig nog 1 week bij mijn oma in Malang. Daar heb ik zowel van mijn oma als van mijn tante Millie en haar familie genoten. Helaas moest ik ivm mijn ziekzijn binnen 2 weken weer terug naar Nederland waar ik gelukkig weer snel herstelde. En dat was mijn vakantie naar Indonesie.
Nu dus 31 jaar naar dato ga ik weer. Wil de reis van toen herschrijven...wel met een ander doel.

In deze 31 jaar heb ik het verleden van mijn ouders en van mijzelf leren waarderen. Heb veel van beiden meegekregen. Zeker, ik ben heel Nederlands opgevoed en opgegroeid. Voel me op en top Nederlands, maar het Indisch zijn voelt nu aan als een zeer warme culturele rijkdom. Ik ben nu meer dan trots op mijn Indische achtergrond.
11 jaar geleden is mijn dierbare pa overleden en vorig jaar in juli mijn dierbare ma. Na het overlijden van mijn moeder is mijn grootste wens geworden in haar voetssporen te treden en ook in die van mijn vader. Beiden zijn geboren in de garnizoenstad Poerwordejo, dichtbij Djokjakarta(vertel ik later over als ik daar ben). De 3 zussen van mijn moeder op te zoeken die mijn moeder zo ongeveer 30 jaar geleden voor het laatst gezien hebben en met deze zussen naar alle plekken in Indonesie te gaan waar mijn moeder geboren is, haar jeugd heeft beleefd en waar ze samen met haar zussen het merendeel van haar jeugd bij de zusters Urselines in Malang heeft doorgebracht. Het Nederlands-Indische leven van zowel mijn moeder en ook mijn vader van toen samen laten gaan met het heden van beiden hier in Nederland. Hier naar op zoek gaan en vinden dat is mijn grootste doel. En natuurlijk is dit ook een zoektocht naar mijn Nederlands-Indsch zijn zelf.
Mijn moeder was met totaal 7 zussen waarvan er nog 3, tante Roos, tante Millie en tante Trees in Indonesie wonen en 2 zussen In Nederland. Totaal woonden 4 zussen hier in Nederland. Dat zijn Pauline (mijn moeder), tante Juul, tante Marie en tante Jenny. Tante Marie is helaas al op vroege leeftijd overleden.
Al deze zussen hebben een grote kinderschaar gekregen. Bij mijn vader waren ze, zover als ik weet met 10 kinderen. Daar zijn alleen de zus van mijn pa, tante Canny nog in leven en broer van mijn pa oom Jos. Later zal ik meer vertellen over de achtergrond van zowel mijn moeder als mijn vader. Dat zal zich meer gaan ontpoppen naarmate ik dichter bij de roots van zowel mijn ma als pa zal komen.
Dit reisdagboek bijhouden wil ik heel graag doen voor alle tantes en ooms van mij die nog in leven zijn en voor alle nazaten van de zussen van mijn moeder en de broers en zussen van mijn vader.
Hoop van harte dat al mijn tantes en ooms, mijn broers, kinderen van mijn broer, alle nichten en neven ook een beetje mee mogen genieten van mijn reis door mijn en ook ons verleden.
Ook voor al mijn vrienden en vriendinnen wil ik dit doen zodat ook zij meer van mijn Indische roots meekrijgen en dit ook mee mogen beleven. Ik hoop van harte dat ik ook hen hier mee mag verrijken.
Ik ga mijn best doen dit elke dag zo goed mogelijk bij te houden. Vele tantes en ooms zijn al terug geweest en ook nichten en neven. Ik hoop dat de reis naar mijn roots een extra toevoeging op jullie ervaringen mag zijn. Het is nog 6 dagen te gaan en ik mag hier in Nederland de kerst nog heerlijk meevieren. Daar ga ik ook van genieten.
Daarna wil ik er zijn voor mijn tantes en om het Nederlands-Indie van mijn ouders terug te vinden. Een aantal "moessons" (Indisch tijdschrift) liggen naast mijn bed en die hebben mij de afgelopen 4 weken geholpen langzaam mijn Nederlands jasje om te ruilen voor het Nederlands Indie van toen, de Tempo Doeloe van weleer ....
Ik ben er bijna klaar voor....En natuurlijk is ieder van harte welkom op mijn reisverslagen te reageren en tips zijn meer dan welkom!
Tot gauw mijn volgende verslag!

Elly

Recente Reisverslagen:

28 Januari 2011

foto's familiearchief Neys met opa Hoed! Dank Andé

27 Januari 2011

foto's bij verslag stiekem verdwijnt pelan pelan

26 Januari 2011

stiekem verdwijnt het pelan pelan gevoel....

14 Januari 2011

in de geest van onze Tempo Doeloe!

09 Januari 2011

Voetsporen ook van mijn dierbare neef Huib

Actief sinds 13 Dec. 2010
Verslag gelezen: 606
Totaal aantal bezoekers 31376

Voorgaande reizen:

27 December 2010 - 12 Januari 2011

in de voetsporen van mijn ouders

Landen bezocht: